بررسی اپیدمیولوژیک بیماری پریودنتال در سگهای ارجاعی به بیمارستان دامهای کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران

Authors

دکتر شهرام جمشیدی

دکتر سعید بکائی

دکتر حسن برکتین

دکتر رکسانا ابراهیم قرقانی

abstract

هدف : تعیین تنسبت بیماری پریودنتال و التهاب لثه و ارتباط آن با عوامل فرضی در سگهای ارجاعی به بیمارستان دامهای کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران در فاصله سالهای 1380-1379. طرح : گزارش موارد (case series). حیوانات: تعداد 300 قلاده سگ. روش : انتخاب سگهای دارای سن بیش از شش ماه، ثبت مشخصات شامل: سن، جیره غذایی، میزان استخوان در جیره، نحوه قرارگیری فکها و پس از آن معاینه ناحیه دهان و گروه بندی حیوانات به سه دسته سالم، دارای التهاب لثه و مبتلا به التهاب پریودنشیوم بر اساس میزان رسوب جرم دندانی، اندازه گیری عمق شیار لثه، میزان لق شدگی دندان و تعداد دندانهای افتاده و از بین رفته. تجزیه و تحلیل آماری: محاسبه فراوانی نسبی بر حسب درصد و انجام آزمون آماری مربع کای برای سنجش ارتباط تمامی متغیرهای مستقل این تحقیق با وضعیت سلامتی لثه. نتایج : میزان فراوانی التهاب پریودنشیوم و بیماری پریودنتال به ترتیب 24 درصد و 12 درصد بود. جنس و نحوه قرار گرفتن فکها با شدت بیماری پریودنتال ارتباط معنی دار نداشت. در نژادهای کوچکتر (التهاب لثه 8/32 درصد و بیماری پریودنتال 8/24 درصد) میزان وقوع بیماری با سگهای بزرگ دارای (التهاب لثه 2/19 درصد و بیماری پریودنتال 9/0 درصد) اختلاف معنی دار بود. همراه با افزایش سن احتمالا استعداد ابتلا به بیماری افزایش پیدا می کند. به طوریکه در این مطالعه هیچ یک از حیوانات بالای 5 سال دارای لثه سالم (التهاب لثه 6/47 درصد و بیمای پریودنتال 4/52 درصد) نبودند. در سگهایی که از جیره واجد استخوان استفاده می گردند 9/79 درصد دارای لثه سالم بودند. میزان رسوب جرم دندانی و افزایش عمق شیار لثه در چهارمین دندان پیش آسیا و اولین دندان آسیای فک بالا بیشتر بود و دندانهای پیش بیشتر در اثر پیشرفت بیماری دچار لق شدگی و از دست رفتن شده بودند. نتیجه گیری : نتایج این مطالعه اثبات نمود که اولا بیماری پریودنتال یکی از بیماریهای شایع سگهای ارجاعی به درمانگاه دامهای کوچک (36 درصد) را تشکیل می دهد. با توجه به عوامل تاثیرگذارنده باید نسبت به رعایت اصول بهداشتی محوطه دهان و اضافه کردن استخوان به جیره سگهای نژاد کوچکتر همت گمارد. و لازم به ذکر است که در سنین بالاتر از 5 سال با توجه به افزایش استعداد ابتلا به بیماری اهمیت معاینات ناحیه دهان بیشتر خواهد شد. روش : انتخاب سگهای دارای سن بیش از شش ماه، ثبت مشخصات شامل: سن، جیره غذایی، میزان استخوان در جیره، نحوه قرارگیری فکها و پس از آن معاینه ناحیه دهان و گروه بندی حیوانات به سه دسته سالم، دارای التهاب لثه و مبتلا به التهاب پریودنشیوم بر اساس میزان رسوب جرم دندانی، اندازه گیری عمق شیار لثه، میزان لق شدگی دندان و تعداد دندانهای افتاده و از بین رفته. تجزیه و تحلیل آماری: محاسبه فراوانی نسبی بر حسب درصد و انجام آزمون آماری مربع کای برای سنجش ارتباط تمامی متغیرهای مستقل این تحقیق با وضعیت سلامتی لثه. نتایج : میزان فراوانی التهاب پریودنشیوم و بیماری پریودنتال به ترتیب 24 درصد و 12 درصد بود. جنس و نحوه قرار گرفتن فکها با شدت بیماری پریودنتال ارتباط معنی دار نداشت. در نژادهای کوچکتر (التهاب لثه 8/32 درصد و بیماری پریودنتال 8/24 درصد) میزان وقوع بیماری با سگهای بزرگ دارای (التهاب لثه 2/19 درصد و بیماری پریودنتال 9/0 درصد) اختلاف معنی دار بود. همراه با افزایش سن احتمالا استعداد ابتلا به بیماری افزایش پیدا می کند. به طوریکه در این مطالعه هیچ یک از حیوانات بالای 5 سال دارای لثه سالم (التهاب لثه 6/47 درصد و بیمای پریودنتال 4/52 درصد) نبودند. در سگهایی که از جیره واجد استخوان استفاده می گردند 9/79 درصد دارای لثه سالم بودند. میزان رسوب جرم دندانی و افزایش عمق شیار لثه در چهارمین دندان پیش آسیا و اولین دندان آسیای فک بالا بیشتر بود و دندانهای پیش بیشتر در اثر پیشرفت بیماری دچار لق شدگی و از دست رفتن شده بودند. نتیجه گیری : نتایج این مطالعه اثبات نمود که اولا بیماری پریودنتال یکی از بیماریهای شایع سگهای ارجاعی به درمانگاه دامهای کوچک (36 درصد) را تشکیل می دهد. با توجه به عوامل تاثیرگذارنده باید نسبت به رعایت اصول بهداشتی محوطه دهان و اضافه کردن استخوان به جیره سگهای نژاد کوچکتر همت گمارد. و لازم به ذکر است که در سنین بالاتر از 5 سال با توجه به افزایش استعداد ابتلا به بیماری اهمیت معاینات ناحیه دهان بیشتر خواهد شد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مطالعه سرواپیدمیولوژیک fiv در گربه های ارجاعی به بیمارستان دامهای کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران

نارسایی سیستم ایمنی گربه ها در پی آلودگی به نوع لنتی ویروس از خانواده رتروویریده صورت می گیرد و مشابه آلودگی به ویروس ایدز (HIV) Human Immunodificiency virus در انسان است. ویروس fiv((feline immunodeficiency virus اولین بار در سال 1986 در آمریکا از گربه ای در یک مرکز پرورش گربه ها شناسایی و جدا شد. از آن پس در بسیاری از کشورها مطالعات همه جانبه ای پیرامون این ویروس و چگونگی عوارض و بیماریزایی آ...

full text

مطالعه سرواپیدمیولوژیک fiv در گربه های ارجاعی به بیمارستان دامهای کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران

نارسایی سیستم ایمنی گربه ها در پی آلودگی به نوع لنتی ویروس از خانواده رتروویریده صورت می گیرد و مشابه آلودگی به ویروس ایدز (hiv) human immunodificiency virus در انسان است. ویروس fiv((feline immunodeficiency virus اولین بار در سال 1986 در آمریکا از گربه ای در یک مرکز پرورش گربه ها شناسایی و جدا شد. از آن پس در بسیاری از کشورها مطالعات همه جانبه ای پیرامون این ویروس و چگونگی عوارض و بیماریزایی آن...

full text

مقایسه دو روش درمان زخمهای آلوده به لارو مگس در سگهای ارجاعی به بیمارستان دانشکده دامپزشکی

بافتهای مرده و ترشحات زخمها باعث جذب مگس ها میشوند. در اثر تخم گذاری مگسها در زخم و نهایتا تبدیل تخم به لارو، زخم به لارو مگس آلودهمی شود که به آن میازیس زخمهای باز گفته می شود. مهمترین رکن در درمان میازیس، خارج کردن تمامی لاروها از زخم و کنترل عفونت می باشد.تبدیل تخم به لارو قابل مشاهده تقریبا به 3روز زمان نیاز دارد و بنابراین پس از درمان اولیه، امکان آلودگی مجدد حتی در محیط عاری از مگس وجودخو...

full text

ارزیابی رادیوگرافی و سی‌ تی اسکن بیماری FORL در گربه‌های ارجاعی به دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران

زمینۀ مطالعه: بیماری FORL  (Feline Odontoclastic Resorptive Lesion)رایج‌ترین بیماری دهانی در گربه‌های اهلی بالغ می‌باشد. هدف: ارزیابی انواع بیماری FORL و تشخیص سریع و دقیق این بیماری به کمک رادیوگرافی و سی‌تی اسکن. روش‌کار: در این مطالعه گذشته‌ نگر در بازه زمانی یک ساله، از 68 مورد سی‌تی و 17 مورد رادیوگرافی تهیه‌ شده از ناحیه سر گربه‌های ارجاعی به دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، 18...

full text

مقایسه دو روش درمان زخمهای آلوده به لارو مگس در سگهای ارجاعی به بیمارستان دانشکده دامپزشکی

بافتهای مرده و ترشحات زخمها باعث جذب مگس ها میشوند. در اثر تخم گذاری مگسها در زخم و نهایتا تبدیل تخم به لارو، زخم به لارو مگس آلودهمی شود که به آن میازیس زخمهای باز گفته می شود. مهمترین رکن در درمان میازیس، خارج کردن تمامی لاروها از زخم و کنترل عفونت می باشد.تبدیل تخم به لارو قابل مشاهده تقریبا به 3روز زمان نیاز دارد و بنابراین پس از درمان اولیه، امکان آلودگی مجدد حتی در محیط عاری از مگس وجودخو...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله تحقیقات دامپزشکی (journal of veterinary research)

Publisher: دانشگاه تهران

ISSN 2008-2525

volume 60

issue 1 2005

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023